Een grondhouding vormt het nulpunt van een lerarenopleider. Van lerarenopleiders wordt verwacht dat ze een duidelijke representatie weergeven van de context waarin we dagdagelijks leven en dat ze toekomstige leraren degelijk voorbereiden op deze veelgelaagde en boeiende samenleving. Een grondhouding betekent daarom het bewust zijn van een eigen waardenkader en sleutelconcepten als socio-culturele identiteit, gender, talige diversiteit, fysieke en psychische verschillen, en dat deze zowel een positieve als negatieve impact kunnen hebben op de aanpak van de lerarenopleider en op het leren van de lerenden zelf.

Bij het streven naar diversiteit als grondhouding staat dan ook de rol van de lerarenopleider als bruggenbouwer centraal. Hoe kan je lerarenopleiders bewust laten worden van hun eigen waardenkader? Hoe kan je als lerarenopleiding een gezamenlijke visie rond diversiteit opstellen? Hoe kan je lerarenopleiders diversiteitscompetenties bijbrengen binnen het team via professionalisering?

In dit conferentiepad worden dus mogelijke waardenkaders en sleutelconcepten van diversiteit uitgelicht, en hoe deze binnen een team van lerarenopleiders kunnen leiden tot het bewust worden en aannemen van een grondhouding.

Als lerarenopleiders zelf over een bewuste grondhouding beschikken, kan er in een volgende stap nagedacht worden hoe deze grondhouding kan gefundeerd worden in het beleid en in het curriculum.

In dit conferentiepad is er dan ook plaats voor vragen als: hoe kunnen we curricula flexibel opbouwen zodat ze tegemoet komen aan de onderwijsbehoeften en interesses van bepaalde doelgroepen en individuele studenten? Hoe spelen we in op de diversiteit van onze studenten in het onderwijsconcept en het evaluatiebeleid? Op welke manier is er aandacht hiervoor in kwaliteitszorg? Wat zijn drijfveren voor en duurzame aanpakken van curriculumdifferentiatie? Hoe bouwen we ‘leren omgaan met diversiteit’ in de lerarenopleiding in de leerresultaten, de leerdoelen en de leerlijnen? Welke structurele ingrepen in het curriculum en de onderwijsorganisatie bevorderen het leren omgaan met diversiteit door studenten en het kunnen innemen van multi-perspectiviteit?

Diversiteit binnen curriculumdesign en beleid onderzoekt dus hoe het curriculum en beleid sterker kan gemaakt worden in functie van het ontwikkelen van diversiteitscompetenties bij studenten enerzijds en het inspelen op de diversiteit van de studentenpopulatie anderzijds.

Toekomstige leraren hebben niet enkel nood aan een curriculum met aandacht voor diversiteit. De veranderende samenleving en leerlingenpopulatie, evenals het dreigende lerarentekort leidt tot de vraag hoe nieuwe doelgroepen kunnen instromen in de lerarenopleiding, en daarna ondersteund kunnen worden zodat hun doorstroom en uitstroom bevorderd wordt.

In deze conferentielijn wordt nagedacht hoe de diversiteit van studenten een rol kan/moet spelen bij instroom- doorstroom- en uitstroombegeleiding op maat. Hoe kunnen studenten met een migratieachtergrond ertoe bewogen worden om voor het beroep van leraar te kiezen? Hoe krijgen en houden we meer jongens in de lerarenopleidingen? Hoe proberen we in stagebegeleiding of andere individuele begeleiding rekening te houden met diversiteit tussen studenten? Welke redelijke aanpassingen voorzien we voor studenten met specifieke onderwijsbehoeften ( bijvoorbeeld een functiebeperking of leerprobleem of uitdagende schoolloopbaan)? Welke voorzieningen en faciliteiten bieden we aan werkstudenten? Welk taalbeleid zetten we op? Hoe gaan we zelf om met studenten in armoede? Hoe begeleiden we studenten in hun zoektocht naar werk?

Naast een gedegen beleid en onderbouwd curriculum en een doorgedreven zorg voor studenten, is er ook nood aan de implementatie van ‘omgaan met diversiteit’ in de didactische processen van ‘de leraar van leraren’ zelf. Didactiek betekent dat een lerarenopleider doelgericht leerprocessen initieert aan de hand van een krachtige en motiverende leeromgeving. De diverse beginsituatie zal de keuze van didactische aanpak en tools beïnvloeden. Een lerarenopleider moet immers steeds rekening houden met de verschillende lerenden in de onderwijspraktijk.

Centraal in dit conferentiepad zijn didactische componenten als breed observeren en evalueren (bijvoorbeeld assessmentcultuur en een competentiegericht portfolio), het verbreden van de leeromgeving (bijvoorbeeld vakoverschrijdend werken en de brede school) en het bevorderen van samenwerkend leren door het hanteren van activerende en coöperatieve werkvormen en door binnenklasdifferentiatie, het differentiëren in vakdidactische aanpak evenals het (vernieuwend) mediagebruik als middel tot het inrichten van een motiverende en krachtige leeromgeving.